آزمایش اتوآنتی بادی های مرتبط با دیابت در درجه اول برای تشخیص و تفکیک دیابت نوع1 و نوع2 از یکدیگر انجام می شود. تشخیص و تعیین نوع دیابت، برای انتخاب پروتکل درمانی مناسب و پیشگیری از بروز عوارض ناشی از بیماری ضرورت دارد. اتوآنتی بادی هایی که در گروه های مختلف بیماران مبتلا به دیابت نوع1 تولید می شوند،متفاوت هستند. معمولا IAA اولین اتوآنتی بادی ای است که در بچه ها ظاهر می شود. با پیشرفت بیماری IAA کاهش یافته و اتوآنتی بادی های IA-2A, ICA, GADA قابل توجه تر می شوند. IAA در افراد بالغ کمتر شایع است.همچنین مثبت شدن IAA در کودکان مبتلا به دیابت که هنوز تحت درمان با انسولین قرار نگرفته اند، تشخیص دیابت نوع 1 را تایید می کند. در اکثر بیماران مبتلا به دیابت نوع1 (بیش از 90 درصد) حداقل یکی از اتوآنتی بادی های مربوطه یافت می شود. در موارد اندکی، (کمتر از 5 درصد) سطح اتوآنتی بادی ها در خون به حدی کم است که در آزمایش قابل تشخیص نیست. پیدایش IA-2A در اوایل بیماری کم تر شایع است. وجود هریک از آنتی بادی های IA-2A, ICA, GADA در حضور علایم بیماری، تشخیص دیابت نوع 1 را تایید می کند. اتوآنتی بادی های مربو