افزایش سطح LDH و همچنین تغییر در نسبت های ایزوآنزیم های LDH معمولا نشان دهنده ی وجود نوعی آسیب بافتی در بدن می باشد. سطح LDH با شروع روند تخریب سلولی شروع به افزایش می کند، پس از مدتی به اوج رسیده و سپس به ترتیب کاهش می یابد. علل عمده افزایش LDH عبارتند از: سکته مغزی (Stroke; Stroke Cerebrovascular accident-CVA) آنمی همولیتیک (Hemolytic Anemias) آنمی پرنیشز (Pernicious anemias; megaloblastic anemias) مونونوکلئوز عفونی انفارکتوس پولمونر انفارکتوس روده بیماری های کبد بیماری های کلیه دیستروفی عضلانی (Muscular dystrophy) پانکراتیت (Pancrititis) ورزش و تحرک شدید همولیز می تواند موجب افزایش کاذب LDH شود. عوامل مداخله کننده در آزمایش: مصرف بعضی داروها باعث افزایش LDH می شود. (آسپیرین، مخدر و نارکوتیک ها، پروکائین آمید، داروهای بیهوشی) پلاکت بالا، باعث افزایشکاذب LDH می شود. علل عمده کاهش LDH عبارتند از: پایین بودن LDH معمولا از نظر بالینی حائز اهمیت نیست. کاهش LDH ممکن است در اثر مصرف زیاد اسید اسکوربیک (ویتامین ث) باشد.