با روش های الکتروفورز و ایمونوفیکساسیون مقدار تقریبی انواع پروتئین های موجود در سرم مشخص می شود. متد الکتروفورز پروتئین نسبت به پروتئین ها را مشخص نموده و الگوی توزیع آن ها را ترسیم می کند. با متد ایمونوفیکساسیون انواع ایمونوگلوبولین ها شناسایی می شوند. اختلالات گوناگون با کاهش یا افزایش سطح پروتئین های مختلف سرم همراه می باشند: کاهش آلبومین: سوءتغذیه و سوءجذب، بارداری، بیماری کلیوی (سندرم نفروتیک)، بیماری های کبد، بیماری های التهابی، دفع پروتئین افزایش آلبومین: دهیدراسیون-کاهش آب بدن- کاهش آلفا1گلوبولین: آمفیزم مادرزادی، کمبود آلفا-1آنتی تریپسین (A1AT)، بیماری حاد کبد افزایش آلفا1گلوبولین: بیماری های التهابی حاد و مزمن کاهش آلفا2گلوبولین: پرکاری تیروئید، بیماری حاد کبد، همولیز افزایش آلفا2گلوبولین: بیماری کلیوی، بیماری های التهابی حاد و مزمن کاهش بتاگلوبولین: سوءتغذیه، سیروز کبد افزایش بتاگلوبولین: افزایش کلسترول، آنمی فقر آهن، مولتیپل میلوم یا MGUS-گاماپاتی مونوکلونال با علت ناشناخته- کاهش گاماگلوبولین ها: اختلالات ژنتیکی سیستم ایمنی، نقص ایمنی ثانویه افزایش گاماگلوبولین ها (پولی کلو