تمام موارد کارسینوم هپاتوسلولار، DCP تولید نمی کنند. در نتیجه فقط در شرایطی می توان از تست DCP برای مانیتور کردن روند بیماری استفاده نمود که در هنگام تشخیص اولیه ی سرطان کبد، سطح DCP در آن ها بالا باشد. تست DCP و AFP به منظور ارزیابی میزان اثربخشی درمان سرطان کبد انجام می شوند. حساسیت و ویژگی تست DCP بالا نبوده و به عنوان تست غربالگری سرطان کبد ایده آل نیست. افزایش سطح AFP و DCP یا AFP-L3 در مبتلایان به بیماری های مزمن کبد،نشان دهنده ی احتمال پیدایش سرطان کبد است. از آنجا که این تست ها معمولا به صورت دوره ای انجام می شوند، تغییر نتایج در بازه ی زمانی می تواند به ارزیابی میزان پیشرفت بیماری و اثربخشی درمان کمک کند. افزایش سطح DCP در سرطان کبد،نشان دهنده ی پیشرفت یا عود آن است. کاهش DCP در بیماران تحت درمان برای سرطان کبد، نشان دهنده ی اثربخش بودن درمان است. ثابت ماندن یا افزایش DCP در بیماران تحت درمان، نشان دهنده ی عدم اثربخشی درمان است. عدم افزایش سطح DCP در بیماران مبتلا به سرطان کبد می تواند دو علت داشته باشد: • عدم تولید DCP توسط تومور • کوچکی اندازه ی تومور و در نت